‘खाडी नपसौँ, झाडी पसौँ’

गाउँघरमा पाइने असुरो, तीतेपाती, वनमारालगायतका वानस्पतिक वस्तुको सदुपयोग गर्न नजान्दा त्यसै खेर गइरहेका छन् । उता दिनप्रतिदिन हाम्रा खेतबारीमा रासायनिक मल र विषादीको प्रयोग बढ्दो छ । आफ्नै गाउँठाउँमा प्रशस्त वानस्पतिक वस्तु भए पनि प्रयोगमा बेवास्ता गर्दा रासायनिक मल, विषादीको प्रयोगले खेतबारीको उर्वराशक्ति नै नाश गरेको छ भने अर्कोतर्फ मानव स्वास्थ्यलाई नराम्रोसँग असर पारिरहेको छ ।  मानव स्वास्थ्य र खेतबारीको माटोको उर्वराशक्ति जोगाइराख्न पाल्पा रम्भा गाउँपालिका–१ हुँगी सघाहाका कृषक ‘खाडी नजाऔँ, झाडी (ंगलज) पसौँ’ भन्ने अभियानमा जुटेका छन् । खेतबारीमा रासायनिक मल तथा विषादीको प्रयोग बढ्दै जान थालेपछि यहाँका कृषकहरू घरेलु प्रविधिबाट झाडस सफाइ गरी मल उत्पादन सुरु गरेका हुन् । खेतबारीमा आवश्यक परेका बेला समयमा नै मल नपाइने र व्यापारीले पनि मल आपूर्तिको मौका छोपी कालोबजारीमा मल बिक्री गर्नेक्रम पनि उत्तिकै छ । दोब्बर, तेब्बर बढी मूल्य तिरेर रासायनिक मल खरिद गर्न कृषक बाध्य छन् ।

सघाहा गाउँका कृषकहरू मिलेर गत वर्षदेखि गाउँमा खेर गएका असुरो, तीतेपाती, खिर्राे, वनमारा लगायतका विभिन्न बोटविरुवाको प्रयोग गरी जैविक प्रांगारिक मल तथा विषादी बनाएर खेतबारीमा प्रयोग गर्ने गरेका छन् । ‘खाडी नजाऔँ, झाडी पसौँ’ भन्ने अभियानका साथ वनजंगल, गाउँघर वरिपरिका झाडीलाई सफा गरी खेर गएका तीतेपाती, असुरो, वनमारा, खिर्रोजस्ता वानस्पतिक पदार्थलाई मिश्रण गरी प्रांगारिक मल तथा झोल मल बनाउने गरिएको अगुवा कृषक ऋषिराम अर्यालले बताए ।

‘खेतीबारीमा रासायनिक मलको प्रयोगले माटोको उर्वराशक्ति नै कम हँुदै गएको छ, गाउँघरमै खेर गएका वानस्पतिजन्य वस्तुलाई कुहाएर जैविक प्रांगारिक मल बनाएर प्रयोग गरियो भने उत्पादन बढ्नेछ भने अर्कोतर्फ खेतबारीको माटो नबिग्रने भएकाले घरायसी प्रविधिबाट मल तयार गर्न थालेका छौँ,’ उनले भने । घरायसी मल तथा विषादी खेतबारीमा प्रयोग गर्न थालिएपछि गाउँघरमा बाँदर आतंक पनि कम भएको उनले बताए । साथै धेरै उत्पादन लिन कृषकले मानव स्वास्थ्यलाई नै हानी पु¥याउने गरी बोटविरुवामा विषादीको प्रयोग गरिरहेका छन् । विषादी प्रयोगबाट उत्पादित कृषि उपजको सेवनले मानव स्वास्थ्यमा असर पारिरहेको जानकारी हँुदाहँुदै पनि विषादी प्रयोग गर्न भने कृषकले छाडेका छैनन् । यहाँका कृषक भने विषादी र रासायनिक मलको प्रयोग कम गर्नकै लागि यस अभियानमा जुटेर नमूना कार्य गरिरहेका छन् । उनीहरूले यो प्रविधिको प्रयोगले उत्पादनमा पनि फाइदा लिने योजना बनाएका छन् ।

कालीगण्डकी किनारको आडैमा रहेको लक्ष्मीनारायण धाम क्षेत्रमा रहेका झाडी सरसफाइ गरेर सोही ठाउँमा मल उत्पादन हुन थालेपछि लक्ष्मीनारायण धाम क्षेत्रको वातावरण सुन्दर र हराभरा बनेको छ । यहाँका कृषकले हाल एक रोपनी जग्गामा धान बालीका लागि युरिया मलको सट्टा २० देखि ३० लिटर झोल मल प्रयोग गर्ने गरेका छन् । सो जग्गामा पहिला धान बालीमा सात किलो युरिया मल साथमा अन्य डिएपीलगायतका मल पनि प्रयोग गर्ने गरेको कृषक बताउँछन् ।
कृषकहरू भन्छन्, ‘घरायसी प्रविधिबाट उत्पादित मलको प्रयोगले बाहिर बजारमा रासायनिक मल किन्ने खर्च बचत भयो भने बालीनाली राम्रो, खेतबारीको माटोको उर्वराशक्ति बढ्ने, गाउँघरमा खेर गएका झाडीजन्य पदार्थ सदुपयोगमा ल्याउन सकियो । रासायनिक मलको प्रयोगबाट मानव स्वास्थ्यमा परेको प्रभावलाई कमगर्ने कुरा त छँदैछ ।’

कृषकले उत्पादन गरेको मललाई ल्याब परीक्षण गरी गुणस्तरको मात्रा प्रमाणीकरण गरेर बजारमा लैजाने योजना बनाएको रम्भादेवी साना किसान कृषि सहकारी संस्थाका अध्यक्ष कृष्णप्रसाद पाठक बताउछन् । उनले भने, ‘अघिल्लो वर्षको उत्पादन बालीनालीमा प्रयोग गर्दा असाध्यै राम्रो भएपछि कृषक आफैँ स्वतःफूर्तरुपमा उत्साहका साथ यस कार्यमा लागेका छन्, यस क्षेत्रमा रासानिक मल र विषादीको प्रयोग गर्ने क्रम पनि अहिले घट्दै गएको पाइएको छ ।’
गत वर्ष गाउँपालिकाले साना किसान कृषि सहकारी संस्थालाई पशु आहार र मलको परीक्षणका लागि १२ लाख रकम सहयोग गरेको थियो । सो रकमबाट अर्सेदी, सघाहा र अमिलटारी क्षेत्रका कृषकलाई जैविक प्राङ्गारिक मल तथा झोल मल उत्पादन कार्यमा आवश्यक पर्ने सामग्री खरिदमा खर्चिएको सहकारीका अध्यक्ष पाठकले बताए ।

गत वर्ष असेर्दीमा २ हजार २ सय किलो, सघाहामा ६ हजार २ सय किलो र अमिलटारीमा १ हजार ८ सय किलो मल उत्पादन गरिएको थियो । सो मल स्थानीयस्तरमा नै बिक्री गरियो । गतवर्षको सफल परीक्षणपश्चात् यस वर्ष भने सघाहा क्षेत्रका कृषक समूहमा जैविक मल उत्पादनमा कस्सिएका हुन् । समूहमा उत्पादन भएको वानस्पतिक वस्तुबाट जैविक प्राङ्गारिक मल र झोल मलको परीक्षण सफल भएपश्चात् अब निरन्तररुपमा रासायनिक मलको प्रयोगले उर्वराशक्ति नाश गर्ने तथा समयमा नै मल नपाइने समस्याका कारण कृषकले घरायसी मल बनाउन थालेका छन् ।

रासायनिक मलको सट्टा विभिन्न वनस्पति मिसाएर घरायसी मल तथा जैविक विषादी उत्पादन गरी खेतीबारीमा प्रयोग गर्न थालेपछि उत्पादन वृद्धि हुँदै गएको कृषक कुलराज रानाभाटको भनाइ छ । उनले भने, ‘मैले बजारमा गएर रासायनिक मल र विषादी किन्न छाडेको धेरै वर्ष भइसक्यो, घरमै झारपात कुहाएर मल बनाउने गरेको छु, रासायनिक मलले क्षणिक समयलाई मात्र काम गर्ने हुँदा घरायसी मल उत्पादन गरेर प्रयोग गर्ने गरेपछि गाउँका अन्य कृषकले पनि घर घरमा सिको गर्न थालेका छन् ।’

उनले तरकारी बालीमा प्रयोग गर्न करिब ६० लिटर झोल मल तयार पारेर राखेका छन् । तरकारीमा रोग किरा लागेमा घरेलु प्रविधिबाट उत्पादित झोल मल छर्कने गरेको उनी बताउछन् । उनी गाउँमा सबैभन्दा पहिलो घरेलु वस्तुबाट मल उत्पादन गर्ने पहिलो कृषक हुन् । उनकै सिकाइ र प्रेरणाले गर्दा गाउँका कृषकलाई जैविक मल उत्पादन गर्न सजिलो भएको छ ।

यहाँका १ सय ४० घरधुरीका कृषक बिहान खाना खाएपछि साँझ अबेरसम्म आलोपालो गरी कालीगण्डकीको किनारमा अवस्थित लक्ष्मीनारायण धाममा सामूहिकरूपमा मल उत्पादन कार्यमा जुटेका छन् । परीक्षणका रूपमा उत्पादन गरिएको मलबाट बालीनाली राम्रो भएपछि यो वर्ष कृषकहरू ठूलो परिमाणमा घरायसी मल उत्पादनमा आकर्षित भएका हुन् ।

यस वर्ष पहिलो चरणमा करिब ६० टन मल उत्पादन भइसकेको छ भने दोस्रो चरणको ४० टन जति मल उत्पादन हँुदै छ । अगौटे आलुखेतीलाई मध्यनजर गर्दै मल उत्पादन कार्य भइरहेको स्थानीय छविलाल डुम्रे बताउँछन् ।  ‘पहिलो चरणमा उत्पादन भएको मल धान बालीमा प्रयोग गरियो भने दोस्रो चरणमा उत्पादित मल धान काटेर खेतमा लगाइने अगौटे आलु बालीका लागि प्रयोग गर्ने गरी तयारी अवस्थामा राखेका छौँ,’ डुम्रेले भने ।